Όταν ξεκίνησα, είχα σκοπό να μην γράφω αρνητικές κριτικές, αλλά τελικά κάπως είναι ανέφικτο, μιας και μερικές φορές προκειμένου να δεις αν συμφωνείς με τις απόψεις και τα γούστα του άλλου, δεν φτάνει μόνο να ξέρεις τι σου αρέσει, πρέπει να γνωρίζεις και τι δε σου αρέσει. Το να ταυτίζεσαι με μια κακή κριτική είναι πολλές φορές εξίσου χρήσιμο όπως το να ταυτίζεσαι με μια καλή κριτική.
Νομίζω ότι είναι προφανές ότι το βιβλίο αυτό δε μου άρεσε. Ας αρχίσουμε ότι το οπισθόφυλλο είναι πολύ πιο δελεαστικό από όλο το μυθιστόρημα. Και ενώ καταλαβαίνω γιατί το έγραψαν έτσι, από την άλλη σου δημιουργεί απαιτήσεις, στις οποίες τελικά δεν καταφέρνει να ανταποκριθεί το βιβλίο.
Μια γιαγιά μας διηγείται τη ζωή της, από την Κατοχή μέχρι το σήμερα αναμοχλεύεται όλη η ιστορία της Ελλάδας. Από τους Γερμανούς και τους Βούλγαρους μέχρι τη χούντα, τη μεταπολίτευση και τη σημερινή τραγική οικονομική κατάσταση της χώρας. Και όλα αυτά ειπωμένα από μια απλή γυναίκα, που γνώρισε τα δύσκολα και τα εύκολα της ελληνικής κοινωνίας, που εργάστηκε σκληρά, που έμαθε στα πολλά και κατέληξε στα λίγα.
Και ενώ θεωρητικά το βιβλίο αυτό είχε τα απαραίτητα συστατικά για να τα καταφέρει, ίσως μάλιστα παραείχε τα απαραίτητα συστατικά, κάτι στην πορεία δεν πήγε καλά. Δυστυχώς δεν μπορώ να το προσδιορίσω απόλυτα και να σας πω τι ήταν αυτό που με έκανε τελειώνοντάς το να νιώσω αδιάφορα. Ίσως γιατί αυτή η ιστορία είναι ειπωμένη με έναν τρόπο που δεν την κάνει ξεχωριστή.
Αθήνα: Εκδόσεις Μεταίχμιο, 2011, σελίδες 424, ISBN: 978-960-501-227-4
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου