8 Ιανουαρίου 2012

Χτυποκάρδια στο κρανίο, Έλενα Ακρίτα


Η αλήθεια είναι ότι υπάρχουν κάποια μυστήρια που ποτέ δε θα καταλάβω όσον άφορα το ελληνικό αναγνωστικό κοινό. Ένα από αυτά είναι πώς ένας λαός με τόσο χιούμορ και εξυπνάδα δεν παράγει ούτε συγγραφείς, αλλά ούτε και αναγνώστες που να τους γοητεύει αυτό το είδος «λογοτεχνίας», που σύγχρονα θα το ονομάζαμε blogging και παλιότερα χρονογράφημα. 

Ενώ στο εξωτερικό ποικίλουν και γίνονται ακόμα και best-sellers, στην Ελλάδα υπάρχουν ελάχιστα. Πραγματικά απορώ γιατί στο παρελθόν συγγραφείς όπως ο Ψαθάς και ο Τσιφόρος κατά μία ευρεία έννοια κινούνταν σε αυτό το στιλ γραφής προσφέροντας άφθονο γέλιο με την ειρωνεία και τον σαρκασμό τους. Δυστυχώς όμως αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει ένας αντάξιος διάδοχός τους.   

Προσωπικά το λατρεύω και χαίρομαι πάρα πολύ που η Έλενα Ακρίτα το εκπροσωπεύει με αυτό της το βιβλίο. Μοντέρνο γράψιμο, σχολιασμός της επικαιρότητας και οι σκέψεις της μέσης Ελληνίδας μάνας. Γέλασα, το ευχαριστήθηκα και το διάβασα σε ένα απόγευμα. Το βρήκα άκρως αντιπροσωπευτικό της σημερινής πραγματικότητας. 

Αν και θα μπορούσε να είχε γίνει ακόμα καλύτερη επιλογή κειμένων, ώστε να αποφευχθεί η επανάληψη σε κάποια σημεία, ωστόσο θα το υπερασπιστώ ως βιβλίο, μιας και είναι από τα ελάχιστα του είδους του.  


Δεν υπάρχουν σχόλια: