6 Φεβρουαρίου 2011

Σπανιόλικα παπούτσια και άλλες ιστορίες, Άλκη Ζέη




Ξέρετε κάτι;  Είναι με κάτι συγγραφείς που δεν μπορώ να είμαι αποστασιοποιημένη, δε γίνεται, και μη με ρωτήσετε γιατί, μιας και  αντικειμενική δεν είμαι ούτως ή άλλως. Μία τέτοια περίπτωση είναι και η Άλκη Ζέη, που μου αρέσει πολύ, μα πάρα πολύ. Δεν ξέρω, αν μου αρέσει γιατί πολύ απλά χάρη σε αυτή αγάπησα το να διαβάζω, μιας και τα πρώτα βιβλία που έπεσαν στα χέρια μου ήταν όλα δικά της, ή γιατί το ότι το πιο πολυδιαβασμένο μου βιβλίο είναι γραμμένο από εκείνη, ένα ξέρω μόνο και αυτό είναι  ότι μου αρέσει ο τρόπος που γράφει, έχει κάτι το οικείο και αν υποθέσουμε ότι σε κάθε παιδί αναλογεί μια γιαγιά να του λέει ιστορίες, ε, για μένα αυτή ήταν η Άλκη Ζέη.
Σε αυτό το βιβλίο θα βρείτε δώδεκα ιστορίες με αυτοβιογραφικά στοιχεία δοσμένες με έναν υπέροχο τρόπο. Η Άλκη Ζέη διηγείται ιστορίες από όλες τις φάσεις της ζωής της, με αποτέλεσμα να νιώσετε ότι διαβάζετε από το ημερολόγιο ενός μικρού κοριτσιού στα κρυφά μέχρι τις καταγεγγραμμένες αναμνήσεις μιας γιαγιάς, και κάπου στη μέση τις βιωματικές αφηγήσεις μιας γυναίκας που διαδραματίζονται στην εποχή του πολέμου, της Κατοχής, του Εμφυλίου, αλλά και της Αθήνας του σήμερα. Μέσα στις σελίδες του εμφανίζονται καλλιτέχνες όπως η Διδώ Σωτηρίου, ο Κάρολος Κουν, ο Νίκος Καββαδίας, ο Γιάννης Τσαρούχης και πολλοί άλλοι. 

  • Αθήνα: Εκδόσεις Καστανιώτη, 2010, σελίδες 128, ISBN: 978-960-03-5132-3

Δεν υπάρχουν σχόλια: